Scouting IJzendijke houdt ongeveer om de 3 weken een bijeenkomst op het HK in IJzendijke voor de jeugd vanaf 8 jaar (met gemiddelde leeftijd van ongeveer 10 jaar). De bijeenkomsten zijn vrijwel altijd op zaterdag en beginnen om 13.30u. Hou vooral onze Facebook pagina in de gaten om geen activiteiten te missen!
Geschiedenis
Tot hoever de geschiedenis van de verkennerij van IJzendijke precies terug gaat is niet helemaal bekend. Wel weten we zeker dat er in 1916 zeker een verkennerij was, dit blijkt uit een foto van een collecte voor het Emmabloempje.
Met het verdwijnen van de vooroorlogse padvindersgroep is de scouting echter niet uit het IJzendijkse geschiedenisboek verdwenen. In 1945, net na de oorlog, is er in IJzendijke niks voor de jeugd. De toenmalige pastoor is van plan een groep van Kleine Heiligen Familie op te richten. Anderen, onder wie Camiel de Gonkel willen een verkennersgroep. Na een discussie valt toch de keuze op een verkennersgroep, waarvan de heer de Gonkel de Hopman wordt. De St. Paulustroep start in de molen van Doens, Kapelaan Voeten is de aalmoezenier van de groep. Tot aan de fusie van de diverse scoutingorganisaties in 1973 is het in IJzendijke de gewoonte dat de Kapelaan de rol van aalmoezenier op zich neemt.
Nadat de Molen weer als zodanig fungeert komt de groep terecht in een nissenhut achter de openbare school. De groep wil deze hut kopen, maar ondanks het vergevorderde stadium gaat de koop, tot grote woede van de hopman, niet door. Later blijkt dat de gemeente de hut voor de groep heeft gekocht. Vanaf dat moment krijgt de verkennerij ook gemeentelijke subsidie. De St. Paulustroep heeft ongeveer tot 1953 bestaan. Daarna is de groep verkenners een tijdje van het IJzendijkse toneel verdwenen. Wat echter niet verdwijnt is de Alex Leclerq-groep, een gidsengroep die in 1951 wordt opgericht.
De gidsen nemen bezit van het vroegere kleuterschooltje in de Karnemelkstraat. Later verhuizen ze naar de Trapstraat en weer later naar “DE BLOKHUT”
In 1957 richt dominee van Evert een groep padvinders op, een groep die aangesloten is bij de “Nederlandse Padvinder”. Dit is een neutrale padvindersvereniging. De groep krijgt de naam “Prins Maurtisgroep”. Hun hoofdkwartier is eerst bij de dominee op zolder, maar later vertrekt de groep naar de Baalhofstede, een boerderij aan de Watervlietseweg. De groep verdwijnt in 1964 uit de geschiedenis van IJzendijke.
Ook in 1957 wordt de St. Pauustroep herogericht door Kapelaan Van de Veecken en districtcommissaris Ouwendijk uit Oostburg. Bij de eerste bijeenkomst in het jeugdgebouw zijn diverse vertegenwoordigers van West-zeeuws-vlaamse verkennersgroepen aanwezig, o.a. de hopman uit Sasput. Dit kleine plaatsje was toen dus groot genoeg voor een eigen groep.
De eerste hopman was kroonverkenner uit Oostburg ( Edwald de Keyzer ). Hij fungeert enige tijd als een soort reserve-hopman onder toeziend oog van de districtcommissaris.
Op 7 maart 1958, na een opleiding van 3 weken in Sas van Gent, wordt Ad Hendirkse de eerste echte hopman van de heropgerichte St. Paulustroep. Het H.K. was een korte tijd bij de familie Carpreau. Eind 1958 wordt het H.K. aan het parkzicht in gebruik genomen.
In 1959 is er ook al sprake van een welpen- en kaboutergroep. Begin jaren 60 hebben de gidsen, kabouters en de welpen samen een H.K. in de kerkstraat. Iedere groep heeft een eigen zolder in het pakhuis van mw Termont. Mw Termont is sindsdien niet meer door de St. Paulustoep met rust gelaten, want tot op de dag van vandaag huist de groep op een terrein van haar.
Later in de zestiger jaren, een tijdperk, waarin het ook landelijk niet goed gaat met scouting, verdwijnen de kabouters en gidsen uit de geschiedenis van scouting IJzendijke.
In 1976 houden de welpen het voor gezien. De verkenners blijven.
In 1973 fuseren de diverse scoutingorganisaties en de St. Paulustroep, tot dan onderdeel van de “Katholieke Verkennerij”, wordt opgenomen in het gewest Zeeland van Scouting Nederland.
In september 1988 besluiten bestuur en leiders van de St. Paulustroep na een geslaagde open dag om meisjes in de groep toe te laten. Ondanks de langzame start komen er steeds meer meisjes bij. Er wordt echter niet meer gedacht aan een aparte gidsengroep, maar aan een gemengde verkennersgroep. Het idee slaat aan en vandaag de dag is er een complete meidenpatrouille. Een jaar later, in september 1989, worden de welpen opnieuw opgericht, ook als gemengde groep. Ook het idee slaat aan, want binnen een jaar is de welpengroep net zo groot als de verkennersgroep.
Bron: 19 toen, 19 nu, Scoutinggroep Sint Paulus IJzendijke, Vroeger en Nu